Op de LinkedIn-groep van Bouwstenen voor Sociaal woedt een levendige discussie over de MFA als kritiekloze hype. Basis van deze discussie vormt een artikel van Bert Runhaar. Marc van Leent schreef in Building Business een column over de dood van de MFA.
Aanvankelijk was Bert Runhaar enthousiast over innoveren en samenwerken door middel van MFA's. In de praktijk vallen de resultaten hem tegen en lijkt een MFA zelfs het bereiken van de doelen in de weg te staan. Voor de inhoud van zijn bezwaren verwijst Bert naar zijn artikel, die hij op persoonlijke titel heeft geschreven.
Onderstaand een greep uit de reacties op de LinkedIn groep van Bouwstenen voor Sociaal;
- De kritiekloze hype is alweer voorbij, nieuwe trend (of hype?) de buurtkamer, satelliet etc.
- We weten allemaal dat de aanleidingen om MFA's te realiseren nogal down to earth zijn - letterlijk: er is een stuk grond, of oud gebouw beschikbaar.
- Het zijn gelukkig lang niet allemaal karakterloze nieuwbouwdozen. Er zijn ook goede voorbeelden.
- Het is vooral falend gebruik, falend beheer, gebakken lucht, broodnijd, onderlinge concurrentie, inflexibel denken.
- We zijn de gebruikers vergeten
- Het zit hem in verschil in opvatting over het gewenste resultaat onder de verschillende partners'
- Meer uitgaan van netwerken (reden dat bedrijvenverzamelgebouwen en winkelcentra vaak goed werken).
- Is het niet zaak om lessen te trekken uit de "1500" MFA's ? Waarom zo snel naar een gescheiden organisaties terug gaan?
- Meer en beter voor-werk. Bij een programma van eisen hoort een programma van samenwerking.
- Zelfstandige functies (los of geclusterd) in elkaars nabijheid te realiseren, kan goed werken, maar hoeft niet de ideale oplossing te zijn. Er zijn vaak meerdere opties denkbaar.
- Duidelijk is dat de MFA's te veel M bijelkaar brengen waardoor op de F te weinig wordt gelet.
- Helemaal eens met diverse reacties
De column van Marc van Leent is ook te vinden in de bijlage van dit bericht.
Reactie toevoegen