Tegen mijn gewoonte in nam ik onlangs deel aan een excursie naar brede scholen. Ik wist niet wat ik zag; midden in een zompig grasland was een ruimteschip gestrand. Als aliens dwaalden wij door het onvriendelijke gebouw. Meer dan een 4,5 kan ik er niet voor geven.
Met veertig lotgenoten bezocht ik Brede School Het Zand in de wijk Leidsche Rijn in Utrecht. Het Zand is een brede school met een missie. Op de website lezen we: "Er wordt gewerkt aan een gebouw waar men zich vertrouwd weet, waar een veilig klimaat heerst en waar een eenduidige benadering van waarden en normen in de omgang met elkaar is." Ik heb dat vertrouwde en veilige gebouw niet gezien. Niet van buiten maar ook niet van binnen. Het is groot, kaal en luid. De akoestiek doet pijn aan je oren.
Goed fout
Behalve een missie heeft Het Zand ook een visie: "Het profiel natuur en cultuur is een belangrijke peiler binnen de Brede School." Over zo'n visie kan ik me als oud-schooldirecteur bijzonder boos maken. Dat spreekt over normen en waarden, maar kan niet eens het woord pijler goed spellen; in dit geval met een lange 'ij'.
We werden die ochtend ontvangen in de centrale hal. Wij troffen daar geen koffie aan, maar wel een kleurrijk object dat de KidsCube werd genoemd. De architecten van NoLabel waren aanwezig om de ware aard van dit object toe te lichten, namelijk een 'flexibel room dividing-meubel'. In ingeklapte vorm is het een compacte en rustige plek waar scholieren kunnen zitten. In uitgeklapte vorm is het een complete opvanglocatie voor 20 kinderen met alles er op en er aan. Wij waren onder de indruk. Het was jammer dat het meubel niet functioneerde. De wieltjes onder het meubel waren niet berekend op de ruwe bestrating van de hal. Mooi concept, maar met een fnuikend detail.
Onder leiding van brede schoolcoördinator Hester Bruinsma werden wij rondgeleid door de brede school. In de kop en staart van Het Zand zijn twee grote basisscholen gehuisvest, daartussen zit de kinderopvang en vinden uiteenlopende (wijk)activiteiten plaats. De buitenschoolse opvang moest woekeren met ruimte. Vandaar het idee van de KidsCube. Bij aanvang was slechts op één groep gerekend, maar het waren er nu al vijf en nog meer in het verschiet. Ik dacht nog: 'Voorspellen is moeilijk, vooral waar het de toekomst betreft.'
Ruimteschip
Hester leidde ons met strakke hand van ruimte naar ruimte opdat wij niet zouden verdwalen in het ruimteschip. Wij bezochten onder meer het dakterras waar een groep uit de onderbouw net van teruggekeerd was. Dit dakterras van galactische afmetingen was, op houten speelboxen na, volledig kaal. Dat was nooit de bedoeling geweest maar had te maken met een nog op te lossen akkefietje met de bouwer, vertelde Hester ons. Bovendien kon in de boxen geen speelgoed worden opgeborgen; ARBO-regelgeving verbood leerkrachten om dingen in of uit de boxen te tillen. Wij werden door Hester langs tal van multifunctionele ruimtes geleid: twee speellokalen, een heuse sporthal (!) en een goed uitgeruste theaterzaal. Prachtige faciliteiten allemaal. Het zal wel toeval geweest zijn, maar geen van deze ruimtes was in gebruik tijdens de rondleiding.
Het activiteitenprogramma van Het Zand toont een grote variëteit voor jong en oud. Ikzelf ga beslist intekenen op de cursus 'Puber in huis, tips en trucs'. Maar wie van kinderyoga, Salsa, koken, Brazilian Soccer, Biodanza, zaalvoetbal, showdance, kerstfilms of circus houdt, kan ook in Het Zand terecht. Een mooi programma hoor, maar de pijler van Natuur en Cultuur kon ik er niet in terugherkennen. Bij de meeste brede scholen blijven missie en visie loze woorden. Het Zand doet daar niet voor onder. Waarom al die nietszeggende retoriek. Is het een roesmiddel voor politiek en bestuurders om een opgeklopt subsidiecircuit in stand te houden? Doe liever iets aan de koffie.
Auteur:
De recensie is geplaatst op de MFA Kaart. Daar kunt u op de recensie van Bas reageren en/of op Het Zand zelf een cijfer geven.
Eerder bezocht Bas van Sloten het Bruishuis te Arnhem
Reactie toevoegen