Zodra het bericht komt dat er asbest is gevonden ontstaat paniek. Niemand wil de schuld krijgen van het nemen van gezondheidsrisico’s. Asbestsanering vindt plaats in een gesloten containment, waarop nauwelijks controle mogelijk is. En wie met asbest geconfronteerd wordt, moet meewerken en betalen. De praktijk van onmacht Een willekeurig bericht dat ergens stukjes asbest zijn gevonden en voor onderzoek naar een laboratorium verstuurd, roept vraagtekens op. Hoe groot zijn die stukjes, waar zijn ze gevonden, komen ze überhaupt uit die betreffende ruimte? Soms is zo’n bericht voorzien van een foto, soms niet. Geen bewijs, maar een vertrouwensvraagstuk. Contra-expertise onmogelijk Kromme regels De vele vraagtekens of de maatregelen wel echt nodig waren, zijn er. Bewijzen niet. De wetgeving zit wat dit betreft ook krom in elkaar, vinden gedupeerden. Wordt er asbest gevonden, dan ben je verplicht om een saneringsbedrijf in te schakelen. Het saneringsbedrijf mag vervolgens een onderzoeksbureau aanstellen, dat vaststelt wat er moet gebeuren. Het saneringsbedrijf voert vervolgens die werkzaamheden uit. De één helpt de ander aan werk en vice versa; en het is oncontroleerbaar. De rekening is voor de eigenaar en die heeft geen enkele invloed meer op zijn eigen knip. Van kastje naar de muur Een klacht indienen hierover ligt misschien voor de hand, maar ook de klachtenprocedure laat te wensen over. Een klacht tegen een saneringsbedrijf dat een opdracht voor onderzoek heeft aangenomen, wordt niet in behandeling genomen omdat die "slechts als bemiddelaar heeft opgetreden" (geen overtreding heeft begaan op grond van SC530). Bewijsmateriaal dat het onderzoek niet deugde, in bezit van de milieupolitie (die meestal komt kijken in het geval van asbest), wordt hangende het politieonderzoek niet vrijgegeven. Ondertussen probeert het saneringsbedrijf via een incassobureau de rekening voor het onderzoek te innen. Het kost meer dan het oplost Geen van de partijen die Bouwstenen hierover gesproken heeft wil met naam en toenaam worden genoemd, om relaties binnen/met gemeente en milieupolitie niet (verder) te verstoren. Zo houden we met elkaar deze praktijk in stand. Een praktijk die de samenleving mogelijk meer kost dan het oplost. Ervaring delen Via onderstaande reactieknop kunt u (desgewenst anoniem) uw ervaring met asbest delen. Eventuele reacties zullen we aan degene die er iets aan kan doen adresseren. Meer informatie Aanleiding voor de rondvraag over asbest was een Nieuwsitem bij Kassa over asbest (Kassa, maart 2014). Via de Bouwstenen LinkedIn-groep hebben we de vraag gesteld wat de ervaring was met asbest in het maatschappelijk vastgoed. Zie ook: 
Asbest: alarmbellen! Directe actie vereist, de ruimte gaat op slot, hoge kosten. Als pandeigenaar ben je daarbij afhankelijk van gespecialiseerde asbestbedrijven. Maar wat er binnen gebeurt, is soms een groot vraagteken. 
Rondvraag in het netwerk van Bouwstenen bevestigt het probleem. Maar ook de gevoeligheid ervan. Niemand wil met naam en toenaam genoemd worden. Het gevoel dat overheerst is onmacht; "Eigenlijk kan iedereen je van alles op de mouw spelden. Het is vaak niet te controleren wat er daadwerkelijk aan de hand is. Je wordt voor voldongen feiten geplaatst waar je niets mee kunt."
Bij asbestsanering speelt altijd tijdsdruk. Bij scholen vaak ook de druk en de beperking van de schoolvakantie. En de druk van publiciteit. Wanneer ergens een asbestbesmetting wordt vermoed, wordt de betreffende ruimte direct gesloten om eventuele besmetting te voorkomen. Terecht. Maar daardoor is contra-expertise dus geen reële optie. Nog los van de dubbele kosten die dit met zich mee brengt.
Gevolgschade enorm
De gevolgschade is bij asbestsanering enorm; als verantwoordelijke instantie sta je voor hoge kosten. Alles wordt opengebroken, constructies afgebroken, asbest weggehaald en vervolgens moet alles weer opgebouwd en hersteld worden. Hoge kosten voor zowel het verwijderen van de asbest als voor de reconstructie van het gebouw.
Snel naar
Copyright 2022· All rights reserved
Reactie toevoegen