1. Structuurschets voorzieningen

Voorzieningen bepalen de leefbaarheid en aantrekkingskracht van steden, wijken en dorpen in hoge mate. Toch is het niet gebruikelijk om voorzieningen in samenhang te bezien. We zijn gewend aan de meerjarenplanning onderwijshuisvesting, het sportaccommodatiebeleid en, tegenwoordig, de woonzorgzone.

Een samenhangende schets van de maatschappelijke voorzieningen, ingebed in een gebiedsvisie ontbreekt doorgaans. Door het ingesleten gebruik van kengetallen, in elke wijk dezelfde hoeveelheid m2 sportvoorzieningen, ontstaat dan gelijkheid, waar verschil wordt beoogd. Want een vinexwijk is immers geen herstructureringswijk of krimpgebied.

In de Structuurschets Voorzieningen ligt het besef opgesloten dat we andere werkwijzen nodig hebben om creatieve arrangementen de ruimte te geven en (maatschappelijk) ondernemerschap te stimuleren. Dat besef past bij een tijd die in het teken staat van een kleinere overheid en schaarse publieke middelen.

• Bij een structuurschets gaat het vooral om het proces: er is geen partij die een goede voorzieningenstructuur in zijn eentje kan creëren. Samenwerking is nodig. Het gaat er vooral om een platform te creëren waar partijen met elkaar aan de slag gaan. Zij denken na over wat er vanuit hun visie nodig is, wat hun bijdrage hieraan kan zijn en welke kansen op synergie met andere partners en voorzieningen er zijn
• W.b. de samenstelling van het platform: dit dient te bestaan uit partijen met inhoudelijke kennis op een maatschappelijke sector (onderwijs, zorg, welzijn, sport, cultuur etc) én uit een of meer partijen met vastgoed kennis. Die laatste moeten kunnen kijken en denken als ontwikkelaar; hoe ontwikkel ik duurzaam en flexibel vastgoed?  
• De gemeente heeft niet zozeer een regierol als het gaat om het plannen van voorzieningen. Dit betekent dat de gemeente moet stimuleren en faciliteren. Zij dient niet te sturen. Wel dient zij zelf goed te weten wat zij wil (kaderstelling, als eenheid niet als aparte afdelingen bij een gemeente). Het gaat om het ontwikkelen van 'horizontaal partnership', waarbij de gemeente één van de partners is. Verwacht wordt dat deze veranderende rol nieuwe kansen biedt.
• De rol van bewoners is dit proces wordt als ingewikkeld gezien. Hoe voorkom je dat het actiegroepen ipv meedenkgroepen  worden, voelen alle bewoners zich wel vertegenwoordigd door een wijk- of dorpsraad? Hoe doe je recht aan de dubbele rol van burgers als consument én producent van maatschappelijke diensten?
• Uitdaging is verbinden korte en lange termijn; hoe zorg je voor bestendige relaties tussen partners met een lange planningshorizon (eigenaar, onderwijs) en partners met een korte planningshorizon (kinderopvang, gesubsidieerde welzijns- en cultuur organisaties).
• Zijn marktpartijen de nieuwe investeerders in voorzieningen? Denk aan de Rus Abramovich die Vitesse opkoopt, vastgoedeigenaren die in kinderopvang investeren, Achmea Health Centre, SCS die pleit voor PPS in het onderwijs etc. Kan een voorzieningenstructuur worden 'uitbesteed'