Het boek van Miro Lucassen over de besluitvorming rond maatschappelijk vastgoed leest als een trein en is vooral relevant voor bestuurders van gemeenten die er niet over willen struikelen.
Het boek biedt inzicht in de besluitvorming rond kunsthal KAdE in Amersfoort. Ondertussen komt ook veel ander vastgoed voorbij; vastgoed van de gemeente, maar ook van diverse rijksdiensten. Het kostte wethouder Mirjam Barendregt de kop.
Lastige les
“Het gaat over zaken waar we moeilijk van kunnen leren, maar graag over Zwarte Pieten” zegt een lokale politicus over het boek. Het laat zien hoeveel schade er kan ontstaan als gevolg van:
- goed vertrouwen en instemmende collega-wethouders;
- een onprofessionele uitvoeringsorganisatie;
- het niet serieus nemen van tegenkrachten en
- een sterk (old boys) netwerk.
Bananenschil
Vastgoed; je ziet het pas als je er over uitglijdt, lijkt de voorkant van het boek te zeggen. En zo is het natuurlijk ook. Als bestuurder wil je liever alleen de lusten van het vastgoed en geen lasten. Maar het vergt wel wat bestuurlijke aandacht om het goed te regelen; met heldere kaders, duidelijke spelregels en voldoende tegenkracht. Ook als het om leegstand of afstoten gaat.
Gestuntel
Het boek leest “als een spannende thriller over gestuntel met gemeenschapsgeld dat in Nederlandse gemeenten meestal verborgen blijft”, staat op de achterflap geschreven. Geen wethouder wil waarschijnlijk zo in het nieuws. Het boek kan helpen dit te voorkomen.
Meer informatie
- Boek ‘Twee keer een valse start, Vijf jaar rommelen met kunsthal KAdE’ van Miro Lucassen (Spitwerk, januari 2015, met subsidie van de gemeente Amersfoort)
Reactie toevoegen