In de toekomst worden mensen met een zorgvraag geacht langer thuis te wonen. Corporaties, huisartsen en thuiszorg spelen daarbij een belangrijke rol. En dat geldt ook voor gemeenten. Zij krijgen met de overheveling van de functie begeleiding en persoonlijke verzorging vanuit de AWBZ naar de Wmo een nieuwe en meteen heel belangrijke regisserende en veelal ook bepalende rol. Een rol in de zorg, die ze nog niet eerder hebben gehad. De zorgvraag in verzorgingshuizen zal afnemen. Ruim 50% van de verzorgingshuizen zijn in het bezit van corporaties. Zorgorganisaties zijn sinds 2012 zelf verantwoordelijk voor de investeringen in hun vastgoed. Samen met alle veranderingen moet ook nog een bezuiniging worden gerealiseerd. Het geld en de business Ellen: “Het geld voor zorgvoorzieningen en vastgoed loopt via de zorgvrager. De cliënt, met voorheen bijvoorbeeld een zorgzwaartepakket 1 tot en met 3 of 4, moet álles zelf gaan betalen; de huisvesting, de schoonmaak, het onderhoud en de maaltijden. Dat geldt ook voor de collectieve voorzieningen zoals de receptie, de wasverzorging en het meedoen aan groepsactiviteiten. Het is geen all-inn pakket meer. Dat betekent dat het ook lastiger is een goede basis te vinden voor de financiering van dergelijke voorzieningen. Het nieuwe verdienmodel gaa t er totaal anders uitzien en niemand weet nog hoe.”
Nieuw beleid verzorgingshuis Om het hoofd boven water te houden heeft het traditionele verzorgingshuis volgens Ellen twee opties; Ellen: “De tweede optie vraagt om een totaal andere manier van kijken naar de zorgverlening en het vastgoed. De zorgorganisatie zal het verlies op het vastgoed moeten nemen omdat bij rechtstreekse verhuur minder huurinkomsten binnen zullen komen. Bij de vastgoedeigenaren komt daar de verhuurdersheffing nog eens bovenop waardoor de netto-inkomsten nog verder zullen dalen.” Nieuwe kansen voor samenwerking Ellen ziet ook kansen voor samenwerking. Die verdeelt ze in drie categorieën: 1) Nieuwe dwarsverbanden binnen een gemeenschap; 2) Business-to-business; 3) Nieuwe organisatievormen. Ellen: “De nieuwe dwarsverbanden kunnen vanzelf ontstaan, maar partijen kunnen ze ook actief opzoeken. Denk bijvoorbeeld aan verbindingen met kerken, middenstanders, zzp-ers of studenten. Partijen kunnen ook elkaar vooruit helpen. Zo kunnen corporaties, tegen vergoeding, de verhuur, het beheer of het onderhoud van het vastgoed van zorgorganisaties op zich nemen. Zorgorganisaties uit twee verschillende zorgsectoren kunnen gaan samenwerken en elkaar zo versterken. Er zijn in het land ook voorbeelden van bewonersorganisaties die de zorg of de collectieve voorzieningen verzorgen, denk aan zorgcoöperaties of wijkrestaurants die door bewoners worden gerund.” Van praten naar doen Ellen: “Er zijn heel veel bijeenkomsten rond het onderwerp wonen en zorg, maar die blijven vaak hangen op een abstract niveau. Veel partijen weten nog niet wat dat concreet voor hen betekent en hoe ze het moeten aanpakken. Betrokkenen spreken elkaars taal vaak ook nog niet. Daarom leek het me goed om in een werkgroep met mensen uit de zorg en van corporaties en gemeenten die vertaalslag te maken. Niet één bijeenkomst en dan weer gaan. Maar met elkaar stap voor stap de onderwerpen langslopen en concreet vertalen naar de eigen situatie.” Bouwstenen is heel blij met het aanbod van Ellen. Ellen heeft een mooi programma voor ons samengesteld. Meer informatie Klik hier voor het volledige programma en de mogelijkheid om u aan te melden. 
De nieuwe regels rond Wonen en Zorg hebben gevolgen voor zorgbehoevenden, zorgorganisaties, corporaties en gemeenten. Ellen Olde Bijvank heeft er dagelijks mee te maken en geeft een doorkijkje.
De interactieve werkgroep Zorgvastgoed en Voorzieningen start op 25 september 2013 en bestaat uit vier bijeenkomsten, plus de najaarsbijeenkomst van Bouwstenen. Onder leiding van Ellen Olde Bijvank, o.a. strategisch vastgoedadviseur en zelfstandig adviseur wonen, zorg en welzijn, in samenwerking met:
Snel naar
Copyright 2022· All rights reserved
Reactie toevoegen